کاهش سدیم جیره گاوهای شیری که با جیره کم علوفه تغذیه میشوند بر مصرف و بازده خوراک تأثیر میگذارد، اما بر عملکرد تأثیر نمیگذارد
فاضلاب مزارع شیری به یک نگرانی بزرگ زیست محیطی و اقتصادی تبدیل شده است. باقیمانده سدیم در فاضلاب تصفیه شده و تصفیه نشده از مزارع شیری که برای آبیاری استفاده می شود، می تواند منجر به شور شدن خاک و آب های زیرزمینی و خطر تخریب خاک شود. ما اثر کاهش سدیم تغذیه شده به گاوهای اواسط تا اواخر شیردهی را از 0.61% (سدیم بالا [HS]) به 0.45% (سدیم کم [LS]) ماده خشک بر مصرف ماده خشک (DMI)، شیر و اجزای شیر، رفتار خوردن، قابلیت هضم ظاهری، راندمان خوراک، و دفع سدیم در محیط زیست بررسی کردیم.
ما به طور تصادفی 28 گاو پر تولید چند شکم (بیش از 35 کیلوگرم شیر در روز) را به 1 از 2 تیمار (LS یا HS) در یک طرح متقاطع، با 7 روز سازگاری و 28 روز جمع آوری داده، اختصاص دادیم. کاهش سدیم جیره، باعث کاهش مصرف سدیم از 171 به 123 گرم در روز شد در حالی که سدیم دفع شده در کود را تا 22 درصد کاهش داد. تولید شیر تصحیح شده با انرژی (ECM) (37.4 کیلوگرم در روز) و دفع سدیم در شیر (33.7 گرم در روز) برای هر دو گروه مشابه بود. ماده خشک مصرفی گاوهای LS کمتر از گاوهای HS بود (27.3 در مقابل 28 کیلوگرم در روز) و در نتیجه، بازده خوراک گاوهای LS بالاتر بود (1.40 در مقابل 1.35 ECM/DMI). نرخ خوردن، دفعات خوردن و بازدید و زمان خوردن برای هر دو تیمار مشابه بود؛ اما تعداد دفعات و مدت زمان هر بازدید خوردن برای گاوهای HS طولانیتر بود و اندازه وعده و هر بازدید بزرگتر بود. قابلیت هضم ماده خشک و فیبر شوینده خنثی تیمار شده با آمیلاز مشابه باقی ماند. بر اساس نتایج این مطالعه و ملاحظات مورد بحث، توصیه میکنیم میزان سدیم جیره را برای گاوهای اواسط تا اواخر شیردهی در گلههای تجاری به 0.52 درصد ماده خشک کاهش دهید تا دفع سدیم از طریق ادرار به محیط زیست کاهش یابد.
کاهش سدیم در TMR کم علوفه (31.1 درصد ماده خشک) تغذیه شده به گاوهای پرمحصول متوسط تا اواخر شیردهی از 0.61 درصد به 0.45 درصد ماده خشک، اندکی ماده خشک مصرفی را کاهش داد اما بر تولید شیر یا اجزای آن تأثیری نداشت. بر اساس نتایج و ملاحظات مورد بحث، توصیه میکنیم میزان سدیم جیره را برای گاوهای اواسط تا اواخر شیردهی در گلههای تجاری به 0.52 درصد ماده خشک کاهش دهیم تا میزان سدیم دفع شده از مزارع شیری کاهش یابد.