تأثیر منبع و دفعات استفاده مکمل پروتئین عبوری بر متابولیسم اسید آمینه غدد پستانی و تعادل نیتروژن گاو شیری

پروفایل اسیدهای آمینه پروتئین قابل متابولیسم بر متابولیسم غدد پستانی و کارایی نیتروژن شیر گاوهای شیری تأثیر می گذارد. علاوه بر این، فراوانی مکمل‌های پروتئینی در جیره ممکن است بر پارتیشن‌بندی نیتروژن تأثیر بگذارد که منجر به کاهش دفع نیتروژن می‌شود. این مطالعه اثر منبع و فراوانی مکمل‌های پروتئین عبوری (RP) را بر قابلیت هضم ظاهری، تولید شیر، متابولیسم اسیدهای آمینه غده پستانی و تعادل نیتروژن گاو شیری بررسی کرده است.

بیست و هشت گاو هلشتاین-فریزین (2.3 شکم؛ 93 روز شیردهی) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند و با جیره مخلوط پایه (TMR) متشکل از 41 درصد سیلاژ ذرت، 32 درصد سیلاژ گراس و 27 درصد کنسانتره تغذیه شدند (بر اساس DM) و به ترتیب برای برآورده کردن 100 و 95 درصد انرژی خالص و نیازهای پروتئین قابل متابولیسم فرموله شده است. گاوها به مدت 7 روز با TMR پایه در فری استال سازگار شدند، به مدت 13 روز از سازگاری با جیره های غذایی به تای استال جداگانه منتقل شدند و سپس برای یک دوره اندازه گیری 4 روزه به اتاقک های تنفس آب و هوایی منتقل شدند.

تیمارها شامل TMR پایه (CON؛ 159 گرم CP/kg DM) یا TMR پایه شامل 1 مورد از 3 مکمل iso-MP بود:

1. مخلوط 315 گرمی کنجاله سویای عبوری و کنجاله کلزای عبوری که به صورت روزانه تغذیه می شد (ST-RPSR)
2. 384 گرم مخلوط His ، Lys و Met محافظت شده که به صورت روزانه تغذیه می شود (ST-RPAA)
3. 768 گرم مخلوط His، Lys و  Metمحافظت شده که یک روز در میان تغذیه می شود (OS- RPAA)

TMR پایه با افزودن تیمارها به گونه ای طراحی شده است که 100% پروتئین قابل متابولیسم مورد نیاز را در یک دوره 48 ساعته ارائه دهد. مخلوط His، Lys و Met برای ارائه اسیدهای آمینه قابل هضم در مقادیر نسبت به غلظت آنها در کازئین فرموله شد. در مقایسه با ST-RPSR، ST-RPAA باعث افزایش غلظت پروتئین و چربی شیر، افزایش غلظت شریانی کل His، Lys و Met (HLM)، کاهش کلیرانس پستانی HLM، و افزایش کلیرانس Phe، Leu و Tyr گردید.

منبع پروتئین عبوری بر تعادل نیتروژن تأثیر نمی گذارد، اما راندمان استفاده نهایی (بازده انتقال مکمل پروتئین عبوری به پروتئین شیر)ST-RPAA (67%) بالاتر از ST-RPSR (17%) بود. غلظت پروتئین شیر با OS-RPAA در مقایسه با ST-RPAA کاهش یافت. غلظت شریانی HLM در روز بدون مکمل در مقایسه با روز مکمل با OS-RPAA افزایش یافت و تفاوتی در غلظت HLM شریانی در طول روز با ST-RPAA وجود نداشت. جذب پستانی HLM در روز بدون مکمل در مقایسه با روز مکمل با OS-RPAA افزایش می یابد. دفعات تغذیه مکمل عبوری اسیدهای آمینه بر تعادل نیتروژن یا کارایی کلی نیتروژن شیر تأثیری نداشت، اما راندمان استفاده نهاییOS-RPAA  (49%) در مقایسه با ST-RPAA کمتر بود.

به طور کلی، غدد پستانی به افزایش عرضه His، Lys، و Met با کاهش جریان اسیدهای آمینه ضروری دیگر هنگامی که His، Lys و Met محافظت شده در مقایسه با پروتئین‌های گیاهی عبوری استفاده شدند، پاسخ دادند. غدد پستانی جداسازی اسیدهای آمینه ضروری (در درجه اول HLM) را در روز بدون مکمل با OS-RPAA افزایش دادند، اما مکمل اسیدهای آمینه محافظت شده طبق یک الگوی نوسانی 24 ساعته، کارایی نیتروژن را نسبت به مکمل یک روز در میان افزایش نداد. در مقایسه با یک مخلوط مکمل روزانه از کنجاله سویای عبوری و کنجاله کلزای عبوری، یک مخلوط مکمل روزانه از His، Lys و Met محافظت شده به نسبت پروفایل کازئین شیر غلظت پروتئین شیر را افزایش داد و با راندمان بالاتر استفاده شد. تخلیه پستانی His، Lys، وMet  (وقتی به عنوان یک گروه در نظر گرفته شد) کاهش یافت و تخلیه Phe و Leu با مکمل روزانه His، Lys و محافظت شده Met در مقایسه با کنجاله سویا و کنجاله کلزا عبوری افزایش یافت. پروفایل اسیدهای آمینه مکمل های پروتئین عبوری بر تعادل نیتروژن کل بدن تأثیری نداشت. در مقایسه با مکمل روزانه ثابت، عرضه نوسان 24 ساعته His، Lys و Met محافظت شده غلظت پروتئین شیر را کاهش داد.

هنگامی که اسیدهای آمینه محافظت شده نوسان شد، غلظت شریانی His، Lys و Met در روز بدون مکمل در مقایسه با روز مکمل افزایش یافت. متابولیسم غدد پستانی در روز بدون مکمل با تمایل به افزایش جذب His، Lys و Met به عنوان یک گروه در مقایسه با روز مکمل پاسخ داد. فراوانی مکمل His، Lys، و Met محافظت شده بر تعادل نیتروژن کل بدن تأثیری نداشت. مکمل اسیدهای آمینه محافظت شده زمانی که طبق یک طرح نوسانی 24 ساعته در مقایسه با مکمل روزانه عرضه شد، برای تولید پروتئین شیر کارآمدتر استفاده شد.